Ośnieżona dolina

Iluzja

Dolina zawsze zasypana jest srebrzystym śniegiem, który skrzy się przepięknie w blasku wschodzącego słońca. Później nie traci na wartości krajobrazowej. Można rzadko napotkać tu białe zające, a jeszcze rzadziej... skrzydlate wróżki. Ponoć spełniają marzenia, ale czy naprawdę tu mieszkają, czy naprawdę istnieją...?

Iluzja przybyła do doliny i z pewną przyjemnością zanurzyła łapy w lekkim i suchym śniegu, który był znacznie lepszy dla psich łap niż ostra, zbijająca się w zaspy masa na większości obszaru krainy.
Zerknęła za siebie. Czy Mocca poszedł za nią?

Mocca

Wojownik nie gubiąc woni Iluzji przytruchtał do doliny za nią. Przyjemnie mu się rozmawiało z suką, chyba z resztą pierwszy raz rozmawiał z kimś, kto nie patrzył na niego krzywo, dlatego że był pół wilkiem.

Iluzja

- Co teraz będziesz robił, wojowniku? Trenował, czy pokazywał mi inne rzeczy, które może robić wojownik?- zapytała, błyskając kłami w uśmiechu. Przekrzywiła łeb i plasnęła w puszysty śnieg. Rozkoszowała się nim. Dzięki zapasom tłuszczu i grubej sierści z wełnistym podszerstkiem jeszcze długo nie odczuje zimna.

Mocca

- Co teraz będę robił...? Nie mam pojęcia. Może najpierw się udomowię, zostawię ślad po sobie, spłodzę potomstwo, przyniosę coś dla świata... - rzekł Mocca z uśmiechem. - A potem to się zobaczy

Iluzja

- I to wszystko masz zamiar zrealizować przez...- tu zerknęła w niebo, analizując pozycję słońca na niebie.
- Przez te półtorej godziny do zmroku?- powiedziała i znów błysnęła zębami w uśmiechu. Potem podniosła się zwinnie i miękko i stanęła przy jego boku.
- Wojowniku...- dodała z szacunkiem i schyliła przed nim łeb. Oj tak, podziwiała go i szanowała, wszak nie był już zwykłym kudłaczem z nie wiadomo skąd, lecz pełnoprawnym wojownikiem tej kuroinekoyi.

Mocca

Moccę nieco zaskoczył gest Iluzji, uważał ją za koleżankę.
- Oj, no nie przesadzaj już. - powiedział. - Jeszcze się zarumienię. Ty też masz zadatki na dobrego Wojownika. - rzekł z uśmiechem.

Mimic

Mimic przyszła tu powoli. Ciekawe czemu zawsze tam gdzie Mocca tam ona?
Popatrzyła na Mocce ukryta ze kupką śniegu. Ach te jego oczy.
Nadal ukryta westchneła ciężko.

Mocca

Mocca zastrzygł uszami słysząc jakiś dźwięk. Jakby westchnienie. Dochodziło zza kupki białego, czystego śniegu.
- Jest tam kto? - spytał Wojownik podchodząc do źródła dźwięku. Jednak nie zaglądał za górkę śniegu. Jeżeli ktoś chciał wyjść to wyjdzie.

Mimic

Nie wiedziała co zrobić ale odpowiedziała:
-Nie tu jest tylko powietrze.
Po chwili walneła się łapą w łeb. I co ona mówi!

Mocca

Pół wilk uśmiechnął się krzywo słysząc bardzo inteligentną odpowiedź.
- Więc jeżeli powietrze zechce wyjść ze swojej kryjówki, to proszę bardzo. - powiedział i odszedł od kupki śniegu. Stanął z powrotem przed Iluzją, a następnie przeciągnął się i posadził zadek na ziemi.

Iluzja

Puściła mu oko, gdy nagle usłyszała westchnięcie. Rozpoznała je po chwili, znała je już z lasu... Zagryzła zęby. A liczyła, że sobie z nim porozmawia, może nawet poflirtuje. Jedno nie ulegało wątpliwości- był bardzo ciekawym psem. A może wilkiem? Iluzja uśmiechnęła się do swoich myśli.

Mocca

Mocca westchnął. Spojrzał na Iluzję i uśmiechnął się gdy puściła do niego oko.
- Nie martw się. Za tą kupką śniegu jest tylko ktoś o imieniu Powietrze. - rzekł wskazując na górę białego puchu. - Może do nas wyjdzie. - Trochę mu przeszkadzało, że zaczynał się robić tłok. Z Iluzją dobrze mu się rozmawiało.

Iluzja

- Powietrze chyba nie jest zbyt groźnym przeciwnikiem...- westchnęła nieco teatralnie, by po chwili spoważnieć.
- Zechciałbyś mi pokazać parę tricków... wojownika? - zapytała cicho, tak, że Powietrze z całą pewnością jej nie usłyszała. Nie chciała, by Mimic była świadkiem jej nauki... jeśli Mocca w ogóle się na coś tego typu zgodzi.

Mocca

Mocca zaczął się zastanawiać nad odpowiedzią.
- No nie wiem... Nigdy jeszcze nikogo nie uczyłem. Nie wiem czy dam radę. - powiedział i uśmiechnął się przepraszająco. - Jeszcze ci wbiję do głowy jakieś brednie. - dodał. Nie chciał stać się nauczycielem Iluzji. Wydawało mu się, że są na równym poziomie. Ale jeśli chciała.

Iluzja

- Okey- powiedziała cicho i odwróciła łeb. Skoro nie chce jej uczyć, to nie. Ona jeszcze mu pokaże! I to nie koniecznie zęby.
- Byłeś już kiedyś... gdzieś... wojownikiem?- zapytała łagodnie, sondując go niespiesznie. Chciała go poznać i choć chwilami zaczynał ją irytować, bardzo ją do niego ciągnęło. Intrygujący, stawał się obiektem zainteresowania numer jeden.
Iluzja nie była pewna, jak szybko pozwoli sobie na otrzeźwienie. Chwilowo czuła się tak komfortowo jak już od bardzo dawna poczuć się nie mogła.

Mocca

- Czy byłem gdzieś? Powiedzmy. Kiedyś dołączyłem się do wilczego stada. Tam trzeba było walczyć o swój teren z innymi watahami. Powiedzmy, że tam byłem takim Wojownikiem od siedmiu boleści. - powiedział Mocca i uśmiechnął się na wspomnienie czasu spędzonego z wilkami.

Iluzja

Zasłuchała się i z niedowierzania aż chciała przetrzeć oczy.
- Więc Ty także mieszkałeś wśród wilków- westchnęła, a po chwili miała ochotę palnąć się w łeb. No jasne, przecież był w połowie wilkiem. Zamiast tego zastąpiła zawstydzenie pytaniem:
- Które z Twoich rodziców było wilkiem?- beztroski ton wskazywał na to, że jeśli nie chce, nie musi odpowiedzieć.

Mocca

- Ojciec. - odpowiedział Mocca tonem równie lekkim jak Iluzji. - Nigdy go nie spotkałem, a matka raczej nie była zbyt rozmowna kiedy tematy schodziły na tamte tory. Wolała nie wspominać o tym, że nie jestem rodowym psem. - dodał. Nie wstydziła się go. Po prostu trochę jej przeszkadzało czym jest jej synek.

Iluzja

- Rozumiem. No cóż, u mnie powiązania w rodzinie były znacznie bardziej skomplikowane- ucięła temat, zanim mógłby ją o coś zapytać.
- Twój klan robi się coraz liczniejszy- rzuciła z pseudozarzutem w głosie.

Mocca

- Taaa.... - rzekł Mocca z lekkim uśmiechem. - Na początku myślałem, że trafię do mało licznego, cichego klanu, a tu proszę. Widocznie wolne stanowisko Przywódcy Klanu Księżyca przyciąga wszystkich. A na przykład Klan Słońca, w którym już takowy jest jakoś dawno nie miał nowych członków. - powiedział nieco zgryźliwym tonem. Władza go nie pociągała. Mieć cały klan na głowie? Nie, to nie dla niego.