Las pełen zwierzyny

Mocca

- Ach, nie mam zielonego pojęcia... - rzekł Mocca i spojrzał na swoje łapy. - Cztery są... więc to nie to. Uśmiech... - Wojownik wyszczerzył się ukazując wszystkie zęby. - Uśmiech czarujący jak... O duszy Wojownika może poświadczyć moje nowiutkie stanowisko, łeb sama możesz sprawdzić, a to "coś"... trzeba odkryć samemu... - Mocca uśmiechnął się tajemniczo mówiąc te słowa.

Iluzja

- Sprawdziłam...- powiedziała niechętnie, zerkając na bok jego łba. Odetchnęła w duszy z ulgą, kiedy nie dostrzegła śladów krwi. Ta myśl przeraziła ją potwornie. Co się z nią działo?!
- Ale wciąż utrzymuję, że nigdy nie przyznam Ci racji w dwóch kwestiach- powiedziała i przysiadła obok niego. Zlustrowała go ponownie. Czym to on ją zatrzymał przed rozwaleniem tego jakże twardego łba...?

Darkness

Darkness dostrzegł spojrzenie Iluzji, nie zrobiło to jednak na nim żadnego wrażenia. Jeszcze przed chwilą widział co potrafi, a Mocca brał w tym bezpośredni udział. Pies i tak nie spodziewał się spojrzenia łaskawego, czy przyjaznego. Ten nienawistny wzrok wciąż go prześladował, czy to w snach, czy na co dzień. I tak było już od dawna. Spojrzenie to często odzwierciedlało się w ślepiach owczarka, było jedynym wyraźnym uczuciem, które niekiedy okazywał. Tym razem jednak nie odwzajemnił groźnego spojrzenia. Leżał tylko ślepo zagapiony przed siebie, od czasu do czasu spoglądając na niezbyt przyjaźnie do niego nastawioną sukę i jej towarzysza.

Mocca

- Ja jednak nie będę naciskał, ale także spróbuję wyprowadzić cię, istotkę o małym poczuciu humoru i hmm... mojej wartości z błędu. - rzekł Mocca z rozbawieniem w głosie. Czyżby zapałał do kogoś sympatią? Po raz pierwszy od dłuższego czasu.

Iluzja

- Spróbuj, wszak tylko wojownik może się na to porywać- powiedziała i ze strachem odkryła w swoim głosie nutkę rozbawienia, tak podobną do tej, którą przed chwilą odnalazła u niego. Ten wilko-pies zaczynał ją tak intrygować jak i... przerażać.
- Przekonaj mnie, że masz w sobie to coś i że potrafisz się ładnie, czarująco uśmiechnąć- powiedziała, opanowując niechciane rozbawienie, choć nie udało jej się całkowicie nad nim zapanować.

Mocca

- Tego nie da się tak od razu pokazać... - rzekł Mocca tajemniczo. - Potrzeba tygodni, miesięcy spędzonych razem na... różnych czynnościach. - Och nie! Czyżby wielki Wojownik Mocca zaczynał właśnie flirtować? I to z Iluzją? Tą, która pacnęła go w pysk, która szczerzyła się doń zębiskami?

Iluzja

Tym razem ona popatrzyła na niego powątpiewając. Wejść w tę grę i żałować, że nie wchodzić i wciąż cieszyć się swoją pychą? A co tam, raz się żyje, cholerna kraska!- przebiegło przez jej łepetynę i odbiło się echem.
Na jej kufie zagościł ponownie nieświadomy, ledwie zauważalny uśmiech.
- Różnych czynnościach, powiadasz...- westchnęła i niby smutno zwiesiła łeb.
- Ale jak wojownik znajdzie tyle czasu na... różne czynności, gdy trening i wezwanie wzywa...- pokręciła niby smutno łbem, patrząc w ziemię. Ledwo powstrzymywała szerszy uśmiech.

Darkness

Spojrzał na psy obojętnym wzrokiem, w głębi duszy jednak podziwiał, jaki wpływ na dotychczasowe życie może mieć płeć przeciwna. Jeszcze niedawno ta dwójka była jak pies z kotem, a teraz? Zamrugał kilka razy oczyma, jakby chciał się upewnić, czy to aby nie jeszcze jedno przywidzenie. Najwyraźniej nie. Na samą myśl, że kiedyś może mu się przytrafić coś podobnego jego sierść się zjeżyła, a z gardła miało ochotę wyskoczyć, niczym świerszcz ze słoika, głuche warknięcie. Nie, nie da nikomu odgadnąć co czuje. Pozostawały w nim jeszcze drobinki dawnych uczuć, z biegiem czasu wyschły jednak jak rzeka na pustyni. Jego wzrok znów spoczął na parce, obserwował ich dalej kątem oka. Może czegoś się od tej dwójki nauczy? A może poczuje jeszcze większą niechęć?

Michael

Michael przybiegł tutaj pośpiesznym tempem. Spojrzał na zgromadzonych. Niewielu z nich znał. Postanowił się przywitać.
- Witam, jestem Michael. - rzekł dość donośnym tonem. Po czym dostrzegł w oddali Almę. Ucieszył się, że zna kogoś z tego towarzystwa. Następnie spojrzał na psa w krzakach. Po czym podszedł bliżej.

Surreal

W chwili, gdy labrador podchodził do krzaków, zza jednego, kompletnie już połamanego, wytoczyła się biała kulka, popiskując i żaląc się całemu światu. Spojrzała jednak w brązowe oczy psa i znieruchomiała, zachowując całkowite milczenie.

Darkness

Na wpół przymkniętymi oczyma obserwował dwóch nowo przybyłych. Może szczeniak zajmie na chwilę labradora? Darkness nie miał teraz nastroju do zawierania nowych znajomości. Głowę zaprzątały mu teraz myśli o swojej przeszłości i przyszłości. Dźwignął czarno - białe cielsko z ziemi, aby rozprostować łapy, przeciągnąć się nieznacznie i znów legnąć wśród paproci, od czasu do czasu mierząc wzrokiem inne psy i obserwując ich poczynania.

Mocca

- No wiesz... - rzekł z uśmiechem Mocca. - Czasami nawet Wojownik potrzebuje trochę czasu przerwy na hmm... inne czynności. Nie można w końcu zajmować całego swojego czasu na walki i treningi. To byłoby dość... niezdrowe.

Mimic

Wolnym krokiem przybyła tu Mimic. Zrobiła to bardzo cicho by nikt jej nie zauważył. Widząc inne psy załamała się. Wiedziała że zaraz wszyscy będą śmiać się z jej wyglądu. Bo przecież mało jest tu Owczarków Australijskich prawda? Ona jeszcze żadnego tu nie widziała. Przyszła tu tylko na mały spacer myślała że nie zastanie tu innych psów.

Darkness

Jego wzrok znów powędrował w innym kierunku, tym razem zatrzymując się na następnym przybyszu. Nie zastanawiał się jednak skąd pochodzi, czy jakiej jest rasy. Po prostu zmierzył psa wzrokiem, obojętnym, bez żadnych uczuć. Zaczynało robić się coraz tłoczniej. Owczarek nie był jeszcze dorosły. Możliwe, że postąpi tak jak inne psy w tym wieku, gdy spotykały Darknessa. Ku jego uciesze, wszystkie młodsze psy zawsze omijały go szerokim łukiem. Teraz pewnie też tak będzie.

Mimic

Mimic spojrzała na owczarka. O co mu chodziło? Znowu ktoś chciał się jej czepiać że jest inna. Że jest inna no właśnie w tym tkwił problem. Nie chciała być jakimś dziwolągiem więc cicho warkneła na samca pokazując że nie jest najgorsza na świecie.

Mocca

Wzrok Wojownika przeniósł się z Iluzji na nowego psa, który właśnie zaszczycił to i tak tłoczne miejsce swoją obecnością. Dziecko... ach, jak miło - pomyślał z ironią Mocca. Lecz cóż można zrobić... dziecko jest, dziecko się panoszy i nic nie można poradzić.

Darkness

Do jego uszu dotarło warczenie, dochodzące od strony przybyłego malca. Nie wiedział o co chodziło, z przyzwyczajenia jednak z jego gardła również wydobyło się głuche warknięcie. Tak już miał zakodowane od dawna. Jeżeli ktoś stara się być groźny wobec ciebie, ty musisz być groźniejszy. Spojrzał znów ślepo na Mimic, ciekawy jej dalszej reakcji. Co teraz zrobi?

Mimic

No tak bo wszyscy nie lubią Mimic!
Napewno sądzą iż jest szkaradą! Miała tego już dość. To samo dzień w dzień od urodzenia wszyscy jej nie lubią i unikają jak ognia! Czy ona zrobiła coś złego? Nie ona jest tylko unikana nie wiadomo czemu.

Mocca

Mocca niemal z rozbawieniem obserwował całą scenkę.
- Ach, drogi kolego, czyżbyś miał zamiar droczyć się z tymże dzieckiem? - spytał Darkness'a i uśmiechnął się. - Czymże zasłużyło sobie to stworzonko, by być skazanym na twój gniew? Jak chce sobie warczeć niech warczy. W końcu dzisiejsza młodzież potrzebuje nieco treningu.

Darkness

- O nią nie musisz się martwić. Znęcanie się nad słabszymi nie leży w mojej naturze. Tak poza tym, odkąd tu jestem większość oznak gniewu i wrogości kierowana jest właśnie do mnie. - Uniósł łeb nieco w górę, spoglądając co chwilę to na wojownika, to znów na Mimic. Ale nie, warczenie nie było oznaką gniewu, ani złości. Prawdę mówiąc ono nic nie oznaczało. Był to zwykły instynktowny odruch, pusty i obojętny na wszystko. Przymknął oczy jeszcze bardziej niż zwykle, jakby chciał zamaskować nutkę zainteresowania w swoim spojrzeniu. Ciekawiło go to małe stworzenie podnoszące na niego głos, jak i Mocca. Co się z nim stało? Jeszcze nie dawno był nie mniej wesoły niż on sam.