Las pełen zwierzyny

Mimic

Mimic widząc co robi Mikera chwile się zastanowiła. Ale nie chciała zostać tu więc wzieła piłkę w zęby i poszła za Mikerą. Przed odejściem zawyła. Zostawiła o sobie tylko ślady łap na śniegu.

Mocca

Mocca nie wiedział, dlaczego mała była na niego zła, ale zdanie dziecka było ostatnim, co go teraz martwiło. Na razie wolał cieszyć się, że dzieciarnia zaczęła powolutku znikać z tego pięknego miejsca. Zaczynało na powrót stawać się ciche i przyjemne.

Darkness

Chyba najgorszy moment już ma za sobą. Darkness z wielką radością w sercu odprowadzał dzieciaki wzrokiem. Spojrzał jeszcze na małą Surreal i położył się koło niej, czekając na jej odpowiedź. Ogarnął jeszcze wzrokiem aby się upewnić, czy przypadkiem znów nie spotka go przykra niespodzianka w postaci małej sterty sierści na jeszcze mniejszych łapkach. Z całej tej gromadki, która jeszcze przed chwilą tu była, przyzwyczaił się tylko do Surreal. Może dlatego, że rzeczywiście była do niego podobna?

Mimic

Po jakimś czasie Mimic jednak wróciła do lasu. Głupio jej było że denerwowała się na Mocce za byle co. Przysiadła przy wysokim dębie i popatrzyła na niego. Nadal tu był. Nie odzywała się tylko siedziała cicho. Bała się że się na nią rzuci.

Surreal

Gdy tylko Mimic powróciła, a uszy Mocc'i ani na chwilę nie przestały zwracać się w stronę małej Surreal i Darkness'a, suczka podniosła się ponownie na łapki i spojrzała raz jeden, znacząco na wielkiego owczarka. Po czym oddaliła się spokojnym, szczenięcym krokiem w stronę bardziej pustego miejsca. Choć łapa bolała ją coraz bardziej, dzielnie ukrywała ten fakt i bez słowa podreptała nad morze. W piasku łatwiej chodzić.
Tylko raz odwróciła się, by znów spojrzeć na Darkness'a. Jak miała dać mu znak? Machnęła więc ogonem i ruszyła dalej.

Iluzja

Warknęła wrogo, gdy Mimic ją zignorowała. Iluzja najwidoczniej zagadnęła ją, ponieważ ją z kim pomyliła... A teraz wpisała suczkę na listę wrogów, ot tak. Zasłużyła.
Iluzja zerknęła natomiast na Moccę, który powrócił do niej i znów przysiadł. Zerknęła krótko na kulkę i znów przeniosła wzrok na samca.
- Czy i my się zmywamy, byś mi pokazał, co to za inne zajęcia może mieć wojownik?- zagadnęła, by znów na nią spojrzał. Uznała, że nie musi dodawać, że i ona wkrótce będzie wojownikiem. Po co go odstraszać, skoro zaczął z nią normalnie rozmawiać?

Mocca

Mocca uśmiechnął się krzywo i powiedział:
- Jak sobie chcesz. Jednak kiedy to dzieciarnia się usunęła znowu mi się tu podoba. Ale oczywiście możemy gdzieś iść... sami. Porobić różne rzeczy... I takie tam. - Wojownik spojrzał z rozbawieniem na Iluzję.

Darkness

Leżał jeszcze przez jakiś czas, wodząc oczyma za oddalającym się kłębkiem. Jeszcze raz przejechał językiem po kłach, po czym dźwignął cielsko po raz kolejny i ruszył powoli za szczeniakiem. Sam nie wiedział czemu to robi. Czasem zastanawiał się czy nie lepiej było by się zatrzymać, po czym zawrócić i z powrotem legnąć wśród ciszy leśnych roślin, coś jednak popychało go do dalszej drogi. Rzucił jeszcze wszystkim pożegnalne spojrzenie, zwłaszcza Mocce i nie spiesząc się zniknął za horyzontem.

zt.

Iluzja

Iluzja podniosła się zatem i obejrzawszy się za siebie, uśmiechnęła się lekko do wojownika i machając niedbale ogonem, ruszyła powoli w poszukiwaniu innego miejsca. Ileż można siedzieć w lesie? Najadła się, więc nie było tu nic więcej do roboty. Ruszyła w góry.

Mocca

Mocca podniósł swoje cielsko i przeciągnął się niedbale. Następnie z niewielkim uśmiechem na kufie potruchtał za Iluzją. No, ciekawe gdzie też go ona zaprowadzi. Chwilę później Wojownik zniknął między drzewami.

Mimic

Mimic ziewneła i wstała. Nie obchodziło ją co mówią inne psy. Ona słuchała tylko Mikery małej Mikery. Poszła w kierunku właśnie jej domku i znikła.

z/t

Brave

Duch skłonił się lekko Almie i zapytał jeszcze jej, po raz pierwszy w swym życiu telepatycznie, choć nawet nie zdawał sobie z tego sprawy.
- Jest jakiś sposób, by żywy pies, nie szaman, mnie zobaczył i... usłyszał?- zapytał, po czym zwiesił smętnie łeb. Jego ostatnia niedokończona sprawa.

Sensi

Sensi wpadła do lasu niczym strzała. Biegła ile sił w łapach. Nagle widząc kilka psów przecinających jej trasę, postanowiła się przywitać. Tylko nie sądziła, ze to będzie takie trudne. Nie potrafiła zahamować. Po chwili leżała na ziemi
- Nic mi nie jest - krzyknęła Sensi z uśmiechem.

Alma

Sensi, Mocci tu nie ma Wink

Alma spojrzała na Brave'a smutno. Chciał sam załatwiać swoje sprawy? Rozumiała go. Chociaż nie powinien zawracać głowy śmiertelnikom. Jednak Szamanka czuła do tego psa sympatię, rzekł więc:
- Inne psy mogą cię widzieć, jeżeli tylko tego sobie zażyczysz. Jednak mam nadzieję, że nie chcesz nikogo straszyć po nocach, ani... niszczyć im życia. - Jeżeli chciał wrócić do kogoś... kobiety, dzieci, rodziny... mógł to zrobić. Ale nie na długo. W końcu był martwy. Nie należał do tego świata.

Sensi

Sensi nikt nie zauważył.. mimo tego.. orginalnego wejścia.
- Witam Was. Jestem Sensi. - rzekła wilczyca i spojrzała na Almę i Bravea.
Nikogo nie znała z tego towarzystwa. Przynajmniej nie pamiętała. Może uda się jej znaleźć znajomych i w końcu zacząć spędzać czas z nimi.

Michael · Wysłany: Sob 10:33, 05 Mar 2011 Temat postu:

Michael spojrzał z uśmiechem na Sensi. Nigdy jej tu jeszcze nie widział.
- Witam, ja jestem Michael. - rzekł i spojrzał wyczekująco na pozostałych.
Po czym położył głowę na łapach i położył się niedaleko drzewa z wyjątkowo ciemną korą.

Tybella

Tybella nie zwracając iuwagi na nic kroczyła przed siebie, czy tam biegła truchtem. W końcu wyskoczyła pięknie zza drzewek i ze spokojem pokrążyła tu trochę. Ciekawe miejsca są w tej nie odkrytej krainie.
Nagle zobaczyła garstkę psów. Tak, też były psami. Uśmiechnęła się, lecz po chwili spojrzała gdzieś w dal i tam popędziła.