Plaża o czarnym piasku

Surreal

Mała pokiwała łebkiem, przyjmując jego słowa do informacji ogólnych, trzepoczących się w jej główce. Obdarzyła go jednak swoim radosnym uśmiechem i opadła z jego piersi, by stanąć wszystkimi czterema łapami na ziemi. Potem znów zadarła łebek i rzekła:
- Chcę być taka jak Ty. No, tylko może naprawdę zostanę biała. A wiesz, że te3j nocy zacznę obchodzić swoje urodziny?- powiedziała wesołym tonem. Czuła już, ba!- była pewna, że może mu mówić o wszystkim. Ufała mu.
- I będę musiała być poważniejsza i takie tam- powiedziała i udała mega poważnego, krzywiąc śmiesznie pyszczek i przewracając oczami.

Darkness

- Cieszysz się? - Spytał słysząc jak mała mówi o urodzinach. On nigdy nie wyprawiał urodzin. Przez 2 i pół roku nigdy nie uznawał urodzin za coś niezwykłego, co wyróżniałoby się na tle innych dni. Były to po prostu kolejne szare dni, tak samo długie, tak samo ponure. Przewrócił się na bok, kładąc całe ciało na czarnym piasku, kątami oczu obserwując szczeniaka, to znów patrząc w niebo wyobrażał sobie inne życie.

Surreal

- Bo ja wiem...- zasępiła się i spojrzała na niego.
- Nie wiem, co mi będzie wypadało, co już nie... Muszę być poważniejsza, to napewno. I chyba nie wolno mi się będzie bawić- powiedziała ze smutnym uśmiechem na pysku i zerknęła w dal, za horyzont nad mlecznym morzem.
- Jak to jest być dorosłym psem?- zapytała cicho, nieco wyrywając się z zamyślenia.

Darkness

Spojrzał w oddaloną toń, rozmyślając nad odpowiedzią. Jak miał jej to wytłumaczyć?
- Być dorosłym nie jest lekko. Gdy masz kłopoty sam musisz sobie z nimi poradzić. Jeśli jest się słabym zazwyczaj inne psy poniżają cię. Na dorosłych ciąży również wiele trudnych obowiązków. Ale najważniejszym obowiązkiem jest opieka nad przyszłym pokoleniem. Żyjemy aby dać życie naszym następcom, aby nauczyć ich jak żyć. Niektórzy wybierają drogę samotności i bólu, tak jak ja niegdyś. Ale myślę, że każdy z nas byłby gotów oddać życie, aby chronić przyszłe pokolenia. Jako dzieci, jesteśmy otaczani opieką dorosłych, którzy pilnują aby nic złego nam się nie stało. Poznajemy wtedy świat od tej dobrej strony. Gdy jednak wkraczamy w dorosłość, zauważamy również wady tego świata, jak i poznajemy wiele nowych wspaniałych rzeczy, których nie doświadczylibyśmy jako szczenięta. - Zakończył swoją przemowę ciepłym spojrzeniem skierowanym w stronę Surreal. Cóż, wyraził swoją opinię na temat dorosłości. Może inni wytłumaczyli by to inaczej, ale on mówił to, co leżało mu na sercu.

Surreal

- Więc jeśli teraz było mi źle i poznałam złą stronę życia, to teraz będzie lepiej?- zapytała z naiwnym uśmieszkiem. Machnęła ogonem kilkakrotnie. Cieszyło ją niezmiernie to, że Darkness był szczery i nie ucinał swej wypowiedzi, niczego przed nią nie krył.
- Wszystko się okaże. Pójdziesz popływać?- zapytała, chyba nie oczekując odpowiedzi na swoje poprzednie pytanie.

Darkness

Spojrzał z niechęcią na morze. Brrr. Nie znosił moczyć futra. Ale też nie chciał sprawić małej zawodu. Nie teraz, gdy ktoś mu zaufał.
- Pewnie. Umiesz dobrze pływać? - Spytał nieco zmartwiony. Nie chciał, żeby mała się utopiła. Nie. Stanowczo by na to nie pozwolił. Ale najpierw wolał się upewnić, czy nic jej nie grozi. Spoglądał to na szczenię, to znów na białą powierzchnię wody. Białe morze? Pierwszy raz widział coś takiego. Nie pałał chęcią wchodzenia do takiej wody, tym bardziej, że nie wiedział czemu jest biała.

Seraphy

Seraphy wszystko to oglądała w ciszy. Raz jeszcze spojrzała na skrawek papieru i wzdrygnęła się. Czemu zawsze wygrywa kłamstwo? Seraph bez pożegnania wyszła. "Może by tak..." pomyślała o tylko sobie znanej rzeczy i znikła z plaży.

Surreal

- Nigdy nie widziałam takiej ilości płynnej substancji- powiedziała z rozbrajająco szczerym uśmiechem wyrysowanym na kufie. Potem dzielnie pobiegła po czarnym piasku, który oblepiał jej szczeciniaste, białe futerko i przystanęła nad brzegiem. Spokojnym krokiem weszła do wody i schyliła łeb, by jej zakosztować.
- Darkness... Czy to mleko, czy mi się wydaje?- zapytała, oblizując pysk. Popatrzyła na niego i przystanęła niezdecydowana. Nagle odechciało jej się kąpieli.

Darkness

Podszedł powolnym krokiem i łapą niechętnie dotknął powierzchni wody.
- Nie wiem. Nigdy jeszcze nie widziałem takiej wody. Na twoim miejscu nie próbowałbym tego pić. - Wyjął pośpiesznie łapę z wody i podnosząc ją coraz wyżej zaczął obserwować spływające po futrze krople. W końcu wytarł łapę w piasek o równie intrygującej barwie co woda i spojrzał na Surreal pytającym wzrokiem. Na co teraz przyjdzie jej ochota?

Surreal

- Może masz rację...- wyszła grzecznie z wody i otrząsnęła się z niezidentyfikowanego płynu woda-mleko. Pochwyciwszy jego pytający wzrok, uniosła łeb jeszcze wyżej i dodałą:
- Nie patrz tak na mnie. Myślałam, że będzie fajnie. Mam brak pomysłów na urodzinową imprezę. Zdaję się na Ciebie. Co zarządzisz, będzie pozytywne- stwierdziła z tak wielką pewnością, że musiał uwierzyć w jej słowa.

Darkness

- Nie mów tak. Nie wszystko co w tej chwili bym powiedział mogłoby być dobre. W tej sprawie raczej wiele Ci nie pomogę. - Odpowiedział spokojnie. Nie chciał mówić, że nigdy nie obchodził urodzin, ani nawet nie widział jak ktoś je wyprawiał. Nie wiadomo co mogłoby wtedy przyjść Surreal na myśl. Niektóre rzeczy po prostu lepiej utrzymać w tajemnicy. Cóż, tak już ma. Nie lubi wtrącać się w sprawy, o których nie ma pojęcia. To mogłoby bardziej zaszkodzić niż pomóc.

Surreal

- Ale ja Ci całkowicie ufam- powiedziała i przysiadła na tylnych łapach i odwróciła się, by płynnym ruchem położyć się na plecach i pomachać spokojnie łapami w górze.
Cóż więcej miała do dodania?

Darkness

Te słowa wstrząsnęły jego sercem. Ale czy nie znała go za krótko, by mu całkowicie zaufać? Tak czy inaczej, cieszył się na myśl, że ktoś go akceptuje. Nawet, jeśli nie jest to dorosła osoba.
- Nie w tym tkwi problem. Nie znam się na tego typu imprezach. - Starał się wbić jej do rozumku, że nie jest w stanie czegokolwiek zaproponować. Cóż mógł wiedzieć o spotkaniach towarzyskich, skoro większość życia spędził sam? Bez rodziny, bez przyjaciół. I to mu do niedawna odpowiadało.

Surreal

- Ja też nie- powiedziała i zerknęła na niego kątem oka. Łapki zamarły w powietrzu, gdy przekrzywiła łeb.
- Czyli... Robimy własną, dziwną i niespotykaną imprezę, jedyną taką na świecie. Co powiesz na... krótką drzemkę?- zapytała i znów na niego spojrzała.

Darkness

- Skoro chcesz, może być. - Mówiąc to położył się na piasku i wyciągnął łapy. I tak nie ma zamiaru zasnąć. Szkoda czasu na spanie, gdy można porozmyślać na temat swojego życia. Co z nim zrobić? Jak je zmienić? Po prostu poleży i poczeka. Jeśli szczenię zaśnie, będzie nad nim czuwał. Ale nie zmruży ślepi, nie pozwoli oddać się przyjemności błogiego, kojącego snu. Wrodzona ostrożność nakazywała mu zachować czujność i tak też postąpi.

Surreal

Surreal podpełzła bliżej i posłała psu słodki uśmiech.
- Jesteś super- stwierdziła ponownie i wybiła się w górę, liznęła go w bok kufy i wygodnie umościła się przy jego boku. Wkrótce wtulona, mała, biała kulka grzecznie spała, śniąc o swoim wymyślonym bracie, którego powoli wypierał z jej świadomości Darkness.

Darkness

Zerknął kątami oczu na szczenię, a gdy to zasnęło jego wzrok powędrował w górę. Przyglądał się niebiosom jednocześnie dziwiąc się, jak w ostatnim czasie się zmienił. Nigdy nie miał wyrzutów sumienia, tym razem jednak nie mógł zranić uczuć tej istotce. Dlaczego? Co go do tego skłoniło? Może widział w niej odbicie samego siebie? Nie mógł znaleźć odpowiedzi na to pytanie. Leżał więc dalej. Nie ruszał się, nie chcąc obudzić Surreal. Błądził teraz gdzieś w myślach, dumając nad swoim zmiennym losem.

Surreal

Surreal po niedługim czasie drgnęła nerwowo i wyciągnęła łapy w przód, lekko rozpychając się niezbyt subtelnie jak na tak małą. Ziewnęła i napotkała w pysku szorstką sierść. Zdziwiona parsknęła jak wściekła kotka i napięta, odskoczyła od potencjalnego wroga, rozstawiając łapy, gotowa tak do obrony jak i ataku. Kiedy zobaczyła Darkness'a, jej oczy zrobiły się większe, a ona sama się rozluźniła.
- To Ty.... Przepraszam.- powiedziała nieco zmieszana "prawie napaścią" na niego. Usiadła i ponownie się przeciągnęła. Potem podeszła ponownie do psa i uśmiechnęła się przepraszająco.
- Po prostu zawsze muszę być gotowa... Na wszystko- dodała i zamachała ogonem. Nie chciała, by był na nią zły.

Darkness

- Nie przejmuj się. - Dodał spokojnie nadal wpatrując się w chmury. Nawet nie zauważył, kiedy mała się obudziła. Był zbyt pochłonięty myśleniem.
- Z twoimi ząbkami i tak nie zrobiłabyś mi krzywdy. - Przeturlał się na bok i z uśmiechem na pysku wstał, po czym otrzepał się z piasku. Przeciągnął się by rozprostować kości, które już za długo pozostawały w bezruchu i podszedł do białego psa.
- Wyspałaś się? - Zapytał spoglądając na nią z zaciekawieniem. Ale skoro miała dość energii by odskoczyć od niego i przygotować się do ataku, raczej nie była zmęczona.

Iris

Iris ruszyła swój jakże ważny ostatnio tyłek z własnego domku i postanowiła wyruszyć na spacer. Plaża o czarnym piasku... Jak dla niej trochę za ponury, ale co tam! Ujrzała owczarka i młodą suczkę. Więc nie będzie w tym smętnym miejscu samotna! Powoli podeszła do nich.
- Witam. - Odezwała się wesoło.