Słoneczna Plaża

Alma

Almie nieco zmiękło serce na widok wesołego szczeniaka. Mimowolnie niemal się szczerze uśmiechnęła.
- No? - spytała. - To kto jest jeszcze za ogniskiem? Oprócz mnie i Reacta? - miała nadzieję, że obejdzie się bez jedzenia. I zapomną o polowaniu... Jeszcze się wyda...

React

React zaczął biegać za ogonkiem piszcząć.
- Wszyscy chcą!
Krzyknął radośnie i podbiegł do palmy kokosowej by zjeść leżący na ziemi owoc. Szczeniak ledwo podniósł kokos i chwiejnym krokiem podszedł do skał gdzie go rozbił. Napił się i wyjadł miąsz.
- Pysszzneee...
Mruknął i położył się. Miło było leżeć i oglądać wschodzące gwiazdy z pełnym brzuchem. React dawno się tak nie najadł.

Brave

Skinął łbem na powitanie Densetsu i odwrócił łeb ku Almie.
- Więc, mam nadzieję, zajmiesz się tę chwilę React'em, podczas gdy my z Negai ruszymy na polowanie. Pewnie szybko nam to pójdzie, co osiem kłów to nie cztery- uśmiechnął się i spojrzał ponownie na Densetsu. Wyglądała jakoś tak... bardziej świeżo. Radośniej. Przeniósł spojrzenie na Negai i zamachnął ogonem, po czym powoli skierował się w stronę lasu. Szedł narazie powoli, by do niego dołączyła.

Densetsu

- Densetsu. Miło mi Cię poznać, React - uśmiechnęła się do szczeniaka i spojrzała na Brave'a, "zderzając się" z jego spojrzeniem. Uśmiech jej poszerzył się ciut, ciut. A jednak widocznie. Podeszła do młodego labradora i położyła się obok niego, również zaglądając w gwiazdy. Wyglądała, jakby doszukiwała się w nich przyszłości, przepowiedni, szczęścia czy wsparcia.

Alma

- Jasne. - powiedziała Alma. Podeszła do szczeniaka zajadającego kokosa i także wzięła sobie jednego. Rzeczywiście, pyszny. Cieszyła się, że nie namawiali jej, by poszła z nimi.

Negai

- Witaj Densetsu... - Przywitała się miłym głosem z jedną z przedstawicielek jej rasy w krainie. Uśmiechnęła się do niej życzliwie i podeszła do Brave'a. Przynajmniej do miejsca, w którym wcześniej był. Odwróciła się do wszystkich. - No to my się żegnamy na chwilę, wrócimy niedługo. A Ty React nie narób kłopotów. - Na ostatnie zdanie zaśmiała się szczerze. Pierwszy raz coś takiego mówiła i wydawało jej się, że to na prawdę śmiesznie brzmiało wydobywające się z jej pyszczka. Podbiegła do charta i uśmiechnęła się. - No to idziemy... - Dodała dość cicho, nie wiadomo z jakiego powodu. Przed oczami już miała ognisko, i miała nadzieję, że jak wróci to już będzie ono gotowe. Uśmiechnęła się wyraźnie i chytrze do Brave'a i zaczęła biec. - No... Zobaczymy kto będzie pierwszy! - Krzyknęła i zniknęła w zaroślach...

Brave

Nie patrząc już na nic, wyrwał ostro w przód, znacznie szybciej niż podczas testu. Niewątpliwie, zadziwił sukę. Wyprzedził ją, po czym nieco zwolnił, łapiąc górny wiatr.
[zmieniamy temat i lecimy do lasu, czy piszemy tutaj?]

Negai

Zza zarośli dało się jeszcze słyszeć szelest liści, chrupot deptanych i łamanych gałęzi... Oznaczało to, że oboje są jeszcze niedaleko. Ale jednak z sekundy na sekundę dźwięki były coraz cichsze... Aż w końcu nastały.

zt. oboje
Lecimy do lasu :3

Mash

Mash wpadł w to miejsce jak burza. Ale tu fajnie! Piasek jest jasny i ciepły, a woda mokra! Szczeniakowi wydało się to fascynujące. Nagle zobaczył czarno - białą suczkę zajadającą kokosa. Wziął rozpęd i popędził w jej stronę. Zatrzymał się obok i wywalił jęzor.
- Dzień dober! - rzekł. Jednak jego uwagę przykuł siedzący obok pies, w jego wieku. - Cześć! Jestem Mash, a ty? - spytał.

React

React zauważając samca w jego wieku zamachal ogonem. Wreszcie jakiś rówieśnik do wspólnej zabawy!
- A ja jestem React! Miło cię poznać!
Powiedział radośnie uśmiechając się.
- Pobawimy się?
Zapytał Mash'a pytaniem każdego, wesołego szczeniaka.

Mash

Mash uśmiechnął się szeroko ukazując całe swoje wnętrze paszczy.
- Jaaasne!~ - zawołał szczęśliwy. Ciekawe tylko czy ten szczeniak też lubi taką zabawę, jaką ubóstwia Mash. Ale w końcu Mash nie jest normalnym dzieciakiem. - A w co? - spytał zaciekawiony.

React

React usiadł i zastanowił się.
- A w co chcesz!
Szczeknął radośnie do Mash'a i zaczął biegać w kółko.

Mash

Mash zastanowił się przez chwilę i przekazał pałeczkę Reactowi.
- Nie wiem! A w co ty chcesz? - spytał z dzikim uśmiechem. Zabawa, zabawa! Zabawa!

React

- Nie mam pomysłów! Ty coś wymyśl!
Zaszczekał React. Naprawdę nie wiedział w co mógłby się w tej chwili bawić.

Michael

Michael był zdziwiony postawą szczeniaków. Już chyba zapomniał jak to jest być młodym. W tych szczeniakach jest tyle energii, że Michael ledwo za nimi nadążał. - Co powiecie na Simon mówi? - spytał wesoło niezdecydowanych szczeniaków.

Mash

- Simon mówi, Simon mówi, Simon mówi, Simon mówi! - szczeniak zaczął biegać wokół Michaela i Reacta. Fajnie! Bardzo mu się to podobało! Ale w końcu każdą zabawę trzeba przerwać. Mash stanął na przeciwko Michaela i spytał: - A co to jest: Simon mówi? - młody zataczał się, bo od tego biegania w kółko zaczęło mu się kręcić w głowie.

Michael

- Jeden wilk to tak zwany Simon. I on mówi co mają zrobić pozostałe wilki. Jednak Simon musi wydać komendę poprzedzoną słowami "Simon mówi".
Na przykład. "Simon mówi dwa kroki w tył". W tym momencie wszystkie wilki muszą wykonać komendę. Jednak jeśli Simon wyda komendę "dwa kroki w tył" wszystkie wilki powinny zostać na miejscu. jeśli wykonają komendę. Odpadają. - Rzekł Michael. Po czym spojrzał się pytająco na wszystkich pozostałych i uśmiechnął niepewnie. Bał się, że nie zaakceptują zabawy, a jego wyśmieją. Już raz mu się to zdarzyło...

Alma

- Wilk? - zdziwiła się Alma. - Chyba pies? - uśmiech pojawił się na jej kufie. Spojrzała na Michaela. Może dzieciaki wreszcie znajdą sobie jakąś rozrywkę? Suka spojrzała na morze. Sama myśl o wodzie sprawiła, że przeszedł ją dreszcz. Woda prawie ją zabiła.